Sælir, Þann 05. september 2000, ritaði Leifur A. Haraldsson eitthvað á þessa leið:
Sælir
Ég er sammála halldóri og fagna umræður um breytingu á úthlutunarreglur intís.
Mig langar að vekja athygli á grein 1.3. Það er mjög gott mál og ég styð skref í rétta átt að leyfa aukinn fjölda léna á hverja kennitölu. Hinsvegar langar mig að spyrja ykkur hver rökin eru að hafa takmörkun á fjölda léna sem má skrá? Ég sé tvennt í þessu.
Þetta var tillaga, ef þú hefur góð rök fyrir hærri fjölda eða ótakmarkaðri úthlutun þá efast ég ekki um að þeir sem á domain listanum eru muni styðja eða hafna þeim rökum.
1. Að vera með sérstaka úthlutunarnefnd á vegum intís er aukin kostnaður fyrir fyrirtækið og seinkar ferlið í uthlutun á lénum.
Þetta ætti ekki að seinka neinu, þessar greinargerðir eru þegar leyfðar til að skrá lén og hafa þær ekki valdið neinum töfum nema þegar fólk skilar inn ófullnægjandi greinargerðum.
2. Ef sami aðili er með mörg lén skráð á sig minnkar pappírsferlið, flækjustigið o.þ.a.l kostnaður fyrir intís.
Ekki satt, hvert lén krefst sömu vinnslu, sama hversu mörg þau eru.
Ef það er á annaðborð að leyfa að hafa 5 lén byggt á forsendum reglu 1.3, hversvegna ekki gefa fjöldan frjálsan?
Sjá ofar...
Hér er mín tillaga og er hún þegar í skoðun í danmörku.
Danmörk er með alla skráningu opna síðan 1997 ef ég man rétt.
1. Úthlutun lén verður gefinn frjáls að öllu leyti - íslendum sem og útlendingum*.
Af hverju ættu útlendingar að fá að skrá .is lén?
2. Aðrir skilmálar úthlutunarreglur intís eru að öðru leyti óbreytt. 3. Stofnaður verður gerðadómur sem sér um deilumál um lén sem handhafi vörumerkis telur sig eiga rétt á. Til þessarar gerðardóms getur fólk leitað réttar síns á einfaldan og fljótlegan hátt.
Þetta má athuga og tel ég ekki vitlausa hugmynd.
*í kjölfarið verður skráning á lénum gerð rafræn yfir netið.
Verið er að vinna í þessu.
Kostir: Aukin notkun á internetinu, ýtir undir vöxt nýrra fyrirtækja, hvetjandi fyrir íslenskt hagkerfi. Einfaldara verður að skrá lén o.s.frv. Fyrir intís: Minni rekstrarkostnaður, stóraukin sala, hagræðing í rekstri.
Við erum ekki í þessu til að græða þannig að stóraukin sala er ekki það sem við erum að leita eftir.
Ókostir: Handhafar vörumerkis geta lent í vandræðum með að vernda vörumerki sín, þ.e. lén sem vísa á vörumerki þeirra geta verið tekin, oft í von um skjótan gróða. Þurfa þau í kjölfarið að leita leiða til að fá þau aftur ef þau telja sig eiga rétt á þeim - sbr lénagerðadómur.
Rétt.
Fjársterkir aðilar gætu keypt upp stóran hlut íslenskra léna og setið á þeim til endursölu, en það er harla ólíklegt miðað við það sem þarf að borga fyrir léníð og stærðar landsins.
Þetta var nákvæmlega það sem gerðist í Danmörku og er búið að reyna á Íslandi.
Ef á heildina er litið hver er þá að njóta góðs af höftun á útbreiðslu léna? Það eru fyrirtæki sem eiga vörumerki og eru jafnvel ekki að kaupa sér lén. Hver verður fyrir óþægindum og á hvern lendir kostnaðurinn á? Intís og íslenskt þjóðfélag, sem bæði borga meira fyrir lénin (verðin eru þó sanngjörn en lækka líklega með meiri fjölda) og njóta ekki góðs af örari þróun internetsins á íslandi.
Þegar INTIS hefur leitað álits internetþjónusta hér á landi varðandi reglur hefur ítrekað komið fram að meirihluti vill ekki fá þetta alveg frjálst, mér finnst t.d. persónulega að jafnvel þótt allt annað væri gefið frjálst þá ætti ekki að leyfa öðrum en íslendingum að skrá .is lén.
Með von um umræður og gagnrýni,
Leifur Alexander Haraldsson
Fullt klippt í burtu <<<
Ég skal játa það að fyrir INTIS yrði lífið miklu auðveldara og þægilegra ef þetta yrði gert frjálst, en þetta er allt spurning um það hvað íslenskt þjóðfélag biður um, það var upphaflega aðal ástæða stofnunar þessa lista til að koma í gang umræðum um þessi mál en hingað til hafa fáir sýnt þessu áhuga og bendir það til að fæstir vilji breytingar yfir höfuð. Ólafur Osvaldsson Kerfisstjóri Internet á Íslandi hf. Sími: 525-5291 Email: oli@isnet.is